Bu kısmı uzun uzun anlatmayacağım, zaten meraklı olanlar internette tarihçiler tarafından uzun uzun anlatılmış bir çok yazı bulacaktır. Ben sadece İstanbul'un hengamesinin içinde saklı kalmış cennetin geçmişi hakkında bildiğim naçizane bilgileri paylaşıp, hemen ne yapılır ne yenir, nasıl gidilir'e geçmek istiyorum.



Yaklaşık 200 yıl önce politik sebeplerle ülkelerinden kaçan Polonyalılar Osmanlı Devletine sığınıyor. Osmanlı Devleti de Polonyalılara Polonezköy'e yerleştiriyor. Polonezköy'ün ilk adı Adampol. Adampol ismini Osmanlı Devleti ile iletişime geçip onun bu topraklara yerleşmesine öncülük eden Polonya Prensinden alıyor. Prensin ismi Adam, pol ise Polonya'nın ilk 3 harfi  :) Cumhuriyet'in ilanından sonra Adampol'un ismi Polonezköy oluyor, Polonyalı halk ise Türk vatandaşlığına geçiyor.

Polonezköy'de hala Polonya asıllı Türkler yaşıyor hatta köklerini de unutmamışlar. Hala Polonya geleneklerini ve yemeklerini yaşatıyorlar. Polonezköy'ün büyük çoğunluğu Polonyalılar değil, ama geçmiş dönemlerde 3-4 dönem peş peşe muhtarlık yapan kişi de Polonya asıllı bir Türk. Hala muhtar o mu bilmiyorum. (:

Çok tarihe girmeyeceğim dedim ama bir kaynakta şöyle bir yazı okumuştum, Polonya toprakları paylaşıldığı toplantıya Osmanlı Devleti katılmamış ve bu duruma hiç bir zaman olumlu bakmamış. Polonya Prensi Adam da Polonya'dan Paris'e sürgün edilmiş ve oradayken Osmanlı Devleti ile anlaşmış. Osmanlı Topraklarının içinde savaştan kaçan Polonya halkının yerleştirilmesi ve kısıtlıda olsa bazı haklar verilmesi konusunda anlaşmış. Prens Adam'ın en büyük endişesi işgal altından kaçan Polonya halkının gittikleri ülkelerde benliklerini unutacağı ve asimile olacağıymış. Osmanlı devletinden sığınmak için toprak alarak kendi içlerinde yaşamayı, kültürlerini unutmayıp özlüklerini korumayı hedeflemiş. Cumhuriyetin ilanından sonra kısmi bağımsız olan Adampol Türkiye topraklarına katılmış. Ayrıca şunu da not etmek isterim, gelen Polonyalılar Osmanlı Devletine büyük minnet duyuyorlarmış. Savaşta Osmanlı Devleti için savaşan Osmanlı donanmasında general olanları bile varmış.

Savaştan kaçan Polonya halkının torunlarından örnek vermek istiyorum. Nazım Hikmet Ran, Polonya torunlarından biri hatta yaşamı sırasında köklerini araştırmış ve Polonya soyadını geri almış. Dünyaca ünlü opera sanatçımız Leyla Gencer'in annesi de Polonya halkından. Leyla Gencer'de Polonezköy'de doğmuş.

Buarada yazının en sonunda bir tatlı önerim var, gözden kaçmasın, pişman olursunuz. :)

Polonezköy'e gitme sebeplerin başında geliyor mangal. Bir çok kendin pişir kendin ye mekanı var. Sadece kendin pişir değil dilerseniz bu mekanlarda etleriniz pişmiş halde de servis yapılıyor. Tabi ki fiyat farkı var. Kendim pişireceğim derseniz, etinizi, mangalınızı, ihtiyacınız olan her şeyi temin ediyorlar. Bahar ve yaz aylarının vazgeçilmez etkinliklerinden pikniği en konforlu şekilde yaşama şansı elde ediyorsunuz. Gittiğiniz mekana göre değişir tabi ama bir çoğu şu şekilde, gittiğinizde masanıza temiz örtünüz, servisleriniz geliyor. Eğer siz pişirmek istiyorsanız mangalınızda hazır şekilde geliyor. Bazı mekanlarda masaların yanında hamaklar oluyor. Günlük çok ucuz rakamlara kiralayabiliyorsunuz. Çok ucuz dediğim 10-20Tl gibi . :) Masanıza yakın hamağınızda kuruluyor. Oh mis tüm gün çayır çimen keyif yapmak için birebir. Çocuklu aileler için de önerilir. :)

Mekan Öneri : Polonezköy Stella

Polonezköy özellikle bahar, yaz aylarında kahvaltı mekanları gerçekten dolu. İstanbul'un karmaşasından kaçıp doğa içinde sessiz sakin kahvaltı yapmaya geliyorsanız, Polonezköy'de mekanınızı iyi seçmeniz gerekiyor. Benimde çok sevdiğim sahiplerinin de Polonyalı olduğu Polina Restaurant, kahvaltı mekanları arasında çok ünlü. Sundukları kahvaltı da gayet iyi (özellikle reçelleri)ama bence hafta sonları çok kalabalık oluyor. Ben zaten kalabalıktan kaçmışım, kahvaltıyı da yayıla yayıla yapmayı severim diyorsanız dediğim gibi mekan seçerken iyi düşünün. Bu arada Polonezköy Kahvaltıları öyle uygun değil. Mekandan mekana değişir tabi. Uygun ama çok çeşitli kahvaltı arıyorsanız gideceğiniz yer Polonezköy olmamalı. Polonezköy kahvaltıları çok çeşitli, doğa içinde ve popüler. Tahmin edersiniz ki fiyatlarda popülerlik ile birlikte artıyor. 

İşte Polonezköy'ün kalbimi çalma sebebi burası. Çok güzel bir tabiat parkı var, uzun bir parkura sahip. Her mevsim yürüyüş yapabilirsiniz. Yazın bile ağaçların altında yürüdüğünüz için çok bunaltmıyor. Yürüyüş yaparken bir anda geyiklerle karşılaşabilirsiniz. Yanlış bilmiyorsam Türkiye'nin koruma altına alınan ilk tabiat parkı da burası. Çocuklu aileler içinde tavsiye ederim, çocuklar avmlerden biraz uzaklaşsın. Her çıtırtıyı ay karaca geliyor, keçi geliyor heyacanı ile koşuşturup enerjisini boşaltsın.

Özellikle çocuklu aileler için ekliyorum burayı. Kelebeklere ilgisi olanlarında çok hoşuna gideceğine eminim. İstanbul kaosundan yaklaşık 30 dakika uzakta sera gibi bir yere giriyorsunuz ve tropik bir ortamla karşılaşıyorsunuz. Kelebekler için içeride çeşitli bitkiler ve ağaçlardan yemyeşil bir ortam oluşturulmuş. Burada 2000'e yakın kelebek var. Türkiye iklim koşullarından dolayı Türkiye de bulunmayan kelebeklerde var. Çeşit çeşit, renk renkler. Çocukların inanılmaz dikkatini çekiyor. Bu sebeple herhalde okulların gezi planlarında hep baş sıralarda. :) Yanlış hatırlamıyorsam kelebeklerin bir kısmı yurtdışında ki kelebek çiftliklerinden yumurta halinde geliyormuş ve burada önce tırtıl sonra kelebek oluyorlarmış. 

Polonya'dan gelenlerin ihtiyaçlarını karşılayabilmek için yaklaşık 100 yıllık küçük bir kilise. Polonezköy mezarlığının hemen yanında. Gitmişken uğramak istersiniz belki.

Türkiye'nin ilk arıcılık müzesi burada. Hemen yanında ise Sofia Teyzenin Anı evi var. Polonezköy'e gelmişken bu eve uğramanızı tavsiye ederim. Peki neden anı evi deniyor diye merak ediyorsanız, Polonezköy'e gelen ziyaretçiler bu eve geldiklerinde anılarını paylaşıyormuş ve burada bu paylaşılan anılar sergileniyor. Polonezköy'ün tarihine bir anda göz atabiliyorsunuz. Bu anılar arasında çok özel bir anı var ki sahibi Mustafa Kemal Atatürk. Sırf bunun için bile gidilir.

Yine Polonya'lıların kendi kültürlerinden köye kattıkları ağaç oyma sanatı örneklerini Polonezköy'ün neredeyse tam merkezinde görebilirsiniz. Kime sorsanız gösterir. Zaten insan boyutlarından daha büyük ağaç heykelleri görmemeniz mümkün değil. Ayrıca Polonya'lılar ağaç oyma becerilerini sadece burada kullanmamış dikkat ederseniz eski evlerde de ağaç oyma örneklerine rastlarsınız. Geldikleri toprakları, alışkanlıkları da burada yaşatmaya devam etmişler. Ağaç oymacılığı, Evlerde kullanılan ahşaplar, evlerin bir tarafının ormana bir tarafının bahçeye bakması, yemekleri gibi...

El yapımı dekorasyon ürünleri, anahtarlıklar ve magnetleri görünce ben atölyeyi ince ince gezdim. İncik boncuk seven biri olarak evime tabi ki bir şeyler aldım. El yapımı olduklarını hesaba katarsak pahalı sayılmazlar. Buraya mutlaka uğramanızı tavsiye ederim. Bahçesinde olan camlarla süslenen ağaç sanırım Polonezköy'ün fotoğraf köşesi. Ben çekmedim ama herkes çektiriyordu. Ayrıca burada kısa süren workshoplarda var. Kendi kolye ucunuzu yapıp, alabilirsiniz. Kapıdan girer girmez solda genelde birileri camları işlemekle uğraşıyor. Ayrıca çocuklarda burayı çok sevecektir, minikler için her şey tam kırılmalık.

Polonezköy ve çevresine birçok at çiftliği var. Bazılarında kahvaltı ve atıyorum 1saatlik ata binme gibi fiks rakamlarda var. Burada bu çiftlikler Polonezköy merkezde değil, gitmeden gideceğiniz çiftliği belirleyin.

Polonezköy yakınlarında Doğal Tarım Çiftlikleri var. Bu çiftliklerde mevsimsel yetiştirilen sebze meyve tarla, bahçelerinde dolaşabilir, dalından toplayıp alabilirsiniz. İstanbul kaosunda yaşayan bizler için dalından toplayıp yemek, topladıklarınla kahvaltı yapmak gerçekten farklı bir deneyim oluyor.

Burada ille de toplamanız gerekmiyor, toplanmışları da satın alabişiyorsunuz. Sirke, zeytin, kahvaltılık soslar gibi satışlar da oluyor.

Çocuklar için meyve sebzeleri dalından toplayarak öğrenmek güzel bir etkinlik olacaktır.

Polonezköy'e giderken yol kenarında 3-5 tane gözlemeci göreceksiniz. Ben genelde önce mis gibi gözleme yiyip sonra Polonezköy Tabiat Parkı yürüyüş parkurunda bunu eritmeye çalışıyorum. Sonra iyi yürüdük, tatlıyı hak ettik diye kendimi Polina restaurantta buluyorum.

Bunun dışında Polonezköy merkezinde ve yol üzerinde sebze, meyve satan bir çok tezgah göreceksiniz.

Polonezköy Kiraz Festivali Haziran ayında oluyormuş. Ben daha önce gitmedim. Polonya halk oyunlarınında olduğu, pek eğlenceli, adı üstünde bol kirazlı bir festival oluyormuş. Bu yıl inşallah gitmek istiyorum. Polonezköy Kiraz Festivalinde buluşalım. :)